کتابخانه ها بي نيلاب شدند
اسماعيل محشور اسماعيل محشور

 

به بهانهء ابراز تسليت

 

نامي که با کتاب يعني پربهاترين چيز گره خورده است

 

فاروق نيلاب رحيمي را بيشتر از چهل سال بدينطرف مي شناختم ،او انسان سچه،وارسته و با فرهنگ بود،برخلاف گفتهء بعضي از دوستان او در آغاز تأسيس ح.د.خ.ا عضو آن بود و نسبت انشعابات پي در پي و ايجاد فرکسيون های متعدد جدا شده از بدنهء اصلي حزب،سرخورده و مايوس شد ولي علاقه ،ارتباط و مراودهء خود را نه تنها با جنبش دادخواهانهء دموکراتيک قطع نکرد،بلکه فعالانه در تمام حرکات ترقيخواهانه شرکت داشت .

نيلاب اين به گفتهء خودش بچهء کوهپايه های رنجپرور هيچوقت تنها قدم در راه فرکسيون بازی ،محل پرستي و سکتاريزم نزد،بلکه با جديت مخالف آن بوده و عقيده داشت که خدمت در راه بارور شدن فرهنگ و دانش بالاترين شيوه خدمت به وطن و انسان وطن است،اين مي تواند شامل وطن بزرگ يعني افغانستان و يا وطن محل زادگاه باشد.

زنده ياد و شادروان فاروق نيلاب در جملهء انگشت شمار نه که يگانه افغان کتاب شناس و کتابدار در سطح کشور و منطقه بود همواره با پشتکار و عشق به کارش مي پرداخت.

تفريح و ساعت تيری اش رديف کردن و تنظيم کتاب ها بود .او يک عمر بحيث کارمند سادهء کتابخانه عامه کابل در خدمت کتاب خوانان و کتاب دوستان قرار داشت.

روان اين فرهيخته مرد کتاب دار و کتاب شناس را شاد،شاد مي خواهم و نامش را روشن و فراموش ناشدني .

 


May 2nd, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها